Men shunchaki telbaman sening ishqingda,
Sen men uchun dunyosan, men sen uchun hech kim.
Qanchalar og'ir bilsang, buni bilib yashash,
Kechib ketsam deyman, lek qo'limdan kelmas.
Men shunchaki telbaman, bir kun bo'laman judo,
Men shunchaki chetdaman, lek e’tibordaman go'yo.
Nega aynan men, nega boshqamas?
Qo'llarimni cho'zsam, qo'ling berging kelmas.
Yordam ber, yordam ber, qo'llaringni uzat,
Yordam ber, yordam ber, dardlarimni tuzat.
Yordam ber, yordam ber, qo'llaringni uzat,
Yordam ber, yordam ber, dardlarimni tuzat.
Telbamanmi yoki nima deb atay,
Tushlarimda mandan qochasan, netay?
Bilaman, sani ertami kech yo'qotaman,
Keyin bir umr sani sog'inib o'taman.
Yonimda turibsanu, kelajagimda yo'qsan,
O'tmishimga aylanib bormoqdasan.
So'nggi payt manga e’tibor bermay qo'yding,
Erkalasam xursand bo'larding, bo'lmay qo'yding.
Jonimdan o'tib ketdi har kuni ertalab
Uyg'onganda o'zimni yomon his qilish.
Qanchalar qiyin sevgan insoningni asta-sekin yo'qotish,
Oddiy oilaning bolasi bo'lish.
Ayt, man ilojini topa olmayapman,
Nima qilay, ayt o'zing?
Qo'llarimni uzatsam yetmayapti,
Ber yordam, uzat sen ham qo'llaring.
Yordam ber, yordam ber, qo'llaringni uzat,
Yordam ber, yordam ber, dardlarimni tuzat.
Yordam ber, yordam ber, qo'llaringni uzat,
Yordam ber, yordam ber, dardlarimni tuzat.
