Yetay deya inson orzu-havasiga,
Yashar ekan bo'ysunib u o'z nafsiga.
Umr o'tib ketaverar o'z aksiga,
Xayollarda halovatni topib bo'lmas.
Soxta chiroy, soxta kulgu, soxta so'zlar,
Tokay inson obro'-mansabini ko'zlar?
Ayting, oh bu ne ko'rgilik, ming afsuslar,
Oqibatdan oxiratni topib bo'lmas, ey.
Tingla faryodim, tingla,
Ey Tangrim, nolalarimni tingla.
Sabr to'ldirib dilga,
Sol o'zing bizlarni to'g'ri yo'lga. (x2)
Oshiqlikning ko'chasini oxiri yo'q,
Bu ko'chada bir chin Zuhro, Toxiri yo'q,
Yurak uchun bu darddanda og'iri yo'q,
Muhabbatda go'zal baxtni topib bo'lmas.
Ochiq-oydin sevib gunoh qilsa takror,
Qayda qoldi yuz-andisha, nomus-u, or?
Sevgidan ham bo'lib qoldi odam bezor,
Xiyonatda hijolatni topib bo'lmas, ey.
Tingla faryodim, tingla,
Ey Tangrim, nolalarimni tingla.
Sabr to'ldirib dilga,
Sol o'zing bizlarni to'g'ri yo'lga. (x2)