“My name is banda”, xatari baloi kulfatdir,
Imtihonim to ruhim tanda, bir kunimda misoli yelman
Yoki to'zoni bo'ron, holatim har ne.
Amalim imkon sari yaxshi-yomonimni poylar tarozi me’zon,
Safari umrim asari, bir ulug' devon.
Taxmiman 100 yil davomidagi bo'lgan bu juda
Oz muhlatga bitilgan begumon.
24.000 ming nafas, berildi kuni-tuniga,
Mo'jizalari umuman borib aqlimga sig'mas.
Osmoni-koinot, mili-milliard yulduzga qarab turib,
Tom ketmasligini kuzatmadim o'zimda.
Shamsu Qamar itoatidan tafakkurim teran,
Bu borliqning oxiri borib, to'xtaydigan makoni
Mavjudmikan? Savolim xuddi bir belibos!
Abadiya “is a no vicinity,
Sense of being is beyond bounds of my mind”.
Abadiya “saps my sanities,
Leaving mysteries all behind shining stars”.
Mikroneyroning man ham, ulug' umidvor,
Tavba bor ekan, demak, maxfirat ham bor.
Himmatimni baland parvozga berdim,
Hotirjam tomoshabinman, o'zim ham bilaman-o. (x2)
Vujudim salomat, lekin yuragim xastadir, dardimga topilmas tabib,
Agarda davosi bo'lsa ham, negiz behuda bu hammasi gar etmasa nasib.
Iltijo sari, inonib, etgani qiyin bo'lgan
Manzilni kezdim har zamon man-o,
Bo'lishi mumkin emas degan narsaning o'zi ham yo'qdir,
Bu olam mo'jizli usti-ost, ertak ro'yo – u rost.
Abadiya “is a no vicinity,
Sense of being is beyond bounds of my mind”.
Abadiya “saps my sanities,
Leaving mysteries all behind shining stars”.